Burri ishte i mirë, i sigurt
me shatin e tij dhe me parmendën,
Kur flinte, nuk kishte as kohë
që të ëndërronte.
Qe tmerrësisht i varfër
Dhe vlente vetëm një kalë.
Sot i biri e mban kokën lart
Dhe vlen disa automobila.
Flet me gojë ministri,
shëtit shumë i sigurtë me vete.
Ai ka harruar të atin argat,
dhe ka zbuluar stërgjyshërit e vet, –
mendon si një gazetë e madhe,
fiton ditë e natë:
dhe është i rëndësishëm, kur fle.
Djemtë e të birit janë shumë
dhe janë martuar prej kohe,
asgjë nuk bëjnë, por brejnë, –
ata vlejnë disa mijëra minj.
Si do ta gjejnë botën
bijtë e birit të birit?
Do të jenë më të mirë, apo më të ligj?
Do të vlejnë sa mizat apo sa guri?
Ti nuk dëshiron të përgjigjesh.
Por pyetjet nuk vdesin.
PABLO NERUDA.
Burimi/Facebook/Bibë Pepkola
Leave a Reply